Wygląd ogólny : Staffordshire Bull Terrier jest psem gładkowłosym. Powinien wykazywać wielką siłę w stosunku do swego wzrostu, być muskularnym, ale jednocześnie aktywnym i zręcznym zwierzęciem. Charakterystyka : Swojej historii zawdzięcza współczesny Staffordshire Bull Terrier nieposkromioną odwagę, wielką inteligencję i wytrzymałość. Cechy te idą w parze z uczuciowością i przywiązaniem do przyjaciół, zwłaszcza do dzieci. Jego spokój, jeżeli pies nie jest w akcji, oraz stateczny i wierny charakter czynią zeń doskonałego psa wszechstronnie użytkowego. Temperament : Śmiały, nieustraszony, można na nim w pełni polegać. Głowa i czaszka : Krótka, głęboka z szeroką czaszką. Mocno zaznaczone mięśnie policzkowe, wyraźny stop, krótka kufa, nos czarny. Uzębienie: Szczęka i żuchwa silne. Zęby duże. Zgryz nożycowy, regularny i kompletny, w którym siekacze szczęki przykrywają ściśle siekacze żuchwy i są ustawione pionowo. Wargi przylegające i gładkie. Policzki o bardzo mocno zaznaczonej muskulaturze. Oczy : Ciemne są preferowane, ale mogą, w pewnej mierze, harmonizować z barwą maści psa. Są one okrągłe, średniej wielkości, osadzone w taki sposób, aby pies patrzył na wprost. Brzegi powiek są ciemne. Uszy : Noszone w pączek róży lub półstojące, nie są duże ani ciężkie. Uszy obwisłe lub stojące są wysoce niepożądane. Szyja : Umięśniona, raczej krótka, o prostej linii, stopniowo rozszerzająca się w kierunku ramion. Kończyny przednie : Są proste, o mocnym kośćcu, dość szeroko rozstawione, o dobrze związanych łopatkach, nie wykazują pod żadnym względem znaków słabości w rejonie nadgarstka i śródręcza. Poczynając od śródręcza łapy zwrócone są lekko na zewnątrz. Łopatki należycie skośne. Łokcie nie są luźne. Kończyny tylne: Kończyny tylne dobrze umięśnione, oglądane od tyłu są ustawione równolegle. Stany kolanowe dobrze kątowane. Stawy skokowe nisko umiejscowione. Łapy mocne, średniej wielkości o jędrnych opuszkach. Pazury u psów jednokolorowych są czarne. Tułów : Powinien być zwarty o równej górnej linii. Szeroki front, głęboka klatka piersiowa, żebra dobrze wysklepione. Dobrze umięśniony. Ogon : Średniej długości, nisko osadzony, zwężający się ku dołowi i noszony raczej nisko. Nie powinien być zbytnio podwinięty. Jego kształt można porównać do ramienia pompy z dawnych czasów. Ruch : Swobodny, zwinny i mocny, oszczędny w wysiłku, nogi poruszające się równolegle, patrząc zarówno od frontu, jak i od tyłu. Dostrzegalny napęd tylnych kończyn. Sierść : Włos gładki, krótki, przylegający do skóry. Maść : Czerwona, płowa, biała, czarna lub błękitna, a także łaciata w którymś z podanych wyżej kolorów. Może także być pręgowana. Maści czarna podpalana oraz wątrobiana nie powinny być poszukiwane. Wielkość : Waga: psy - 12,5 do 17 kg (28-38 lbs), suki - 11 do 15,5kg (24-34 lbs). Pożądana wysokość (w kłębie) to 35,5 do 40,5 cm (14-16"). Wysokość powinna być odpowiednia do wagi psa. Wady: Obniżają ocenę zależnie od stopnia ich wyrażenia: Oczy jasne, oprawa oka różowa, ogon zbyt długi lub zbyt zakręcony; niezgodność z limitami wzrostu i wagi; uszy całkowicie obwisłe lub stojące; przodozgryz lub tyłozgryz. Psy, mające którąś z wymienionych poniżej wad, nie mogą być nagradzane: Różowy nos, znaczny przodozgryz: kiedy szczęka dolna jest tak wysunięta, że dolne siekacze nie stykają się z siekaczami górnymi; znaczny tyłozgryz: kiedy szczęka górna jest o tyle dłuższa, że siekacze górne nie stykają się z dolnymi. Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od stopnia odchylenia. Samce powinny mieć oba jądra normalnie wykształcone, całkowicie umiejscowione w mosznie.